AK Parti fabrika ayarlarına dönmemelidir!

Uzunca bir zamandır, her yılın iki günü Trabzonspor Fenerbahçe maçını beklerim! 

Her Trabzonspor Fenerbahçe maçının sonucunda da cebimdeki Trabzonspor üye kartını yakmaya karar veririm, lakin hiçbir zaman da yakamam, bir sonra ki seneyi beklemeye başlarım! 

Geçen hafta da son dakika yenen bir gol ile 27 yıllık hayalimi bir sonraki seneye erteledim ve yeniden beklemeye başladım! 

Bu sefer beklememe sebep de güçlendi, sahadaki iki Abdülkadir, Yusuf, Hüseyin, kaleci Uğurcan beni her zamankinden daha umutla beklemeye sevk etti ! 

Ertesi günkü Beşiktaş maçını seyrettiğimde umudum daha da arttı, çünkü aynı süreci üç aşağı beş yukarı onlar da yaşadı, sabrettiler nihayetinde de iki yıl üst üste şampiyon olup Avrupa’da da kendilerinden söz ettirdiler ! 

Peki, neydi Beşiktaş’ı başarıya götüren, alt yapıdan gelen ve dışarıdan transfer edilen genç, dinamik, başarıya susamış, öncekilerden  bambaşka hayale sahip yerli oyuncular! 

Bu genç, başarıya susamış oyuncuların tamamı, Beşiktaş’ın alt yapısından da yetişmediler elbette! Bir kısmı başka takımlardan gelmiş ya da yurt dışında yaşayan -Cenk Tosun gibi- Türk ailelerin çocuklarıydılar! 

Nihayetinde, hepsi de bizim çocuklarımızdır! 

Bugünkü yazıma neden bu konuyla başladım derseniz, hafta sonu AK Parti Kızılcahamam toplantısını takip ettim! 

Hem toplantının açılış ve kapanışında Sayın Cumhurbaşkanı’nın yaptığı konuşmaları hem de yazılı ve görsel medyadaki yorumcuları dinledim! 

Bir de, tüp bebek doğumu misali beklenen yeni parti ya da partileri... 

Yorumcuların çoğu kolayı seçip hepsi bir ağızdan, “AK Parti fabrika ayarlarına dönmeli” söyleminde birleşiyor! 

Peşinen şunu arz edeyim ki, AK Parti fabrika ayarlarına dönme kararı verir de bu uğraş içerisine girerse, düşüş trendine de girer ve hızla marjinal bir parti haline gelir! 

Fabrika ayarlarına dönme AK Parti’yi yeni zamanın gerisinde bırakacaktır! 

AK Parti, bir hikaye, yeni bir hayal dillendirdiği için başarıyı kazanmıştır, hayallerini ve hikayesini de büyükçe bir oranda gerçekleştirmiştir! 

Bulunduğu çevreden  dışarı çıkmayanlar, hayatı ağzı ve ifrazat mıntıkası arasında görüp ve yaşayanlar bu başarıyı göremez, kimseler de bu kesime bu başarıyı anlatamaz! 

Son seçimlerde İstanbul’daki neticenin en büyük sebeplerinden birisi, İstanbulluların, İstanbul’u ve İstanbul’da nelerin yapıldığını, bilememesidir! 

Alın, bunu bütün Türkiye’ye uygulayın! 

Seçimler öncesinde daha adaylar belli olmadan, “AK Parti bu seçimleri feda seçimi görmeli, hiç telaş etmeden altyapıya önem vermelidir “ demiştim, çünkü seçim öncesi partinin genel sekreterliği ve teşkilat başkanlığı, alt yapıdan isimlere teslim edilmişti. 

Bu alınan karara biraz da başka takımların alt yapısından istikbal vadeden takviyeler yapılmalı ve 2023’e yürürken, bu kadroyla 2023’de açıklayacağı yeni hayalinin hikayesini yazmalı, düşüncesini öngörmüştüm. 

Sayın Cumhurbaşkanı’nın Kızılcahamam açılış ve kapanış konuşmalarında, o hayalin emarelerini görmek mümkün! 

Aslına bakarsanız, Türkiye, AK Parti iktidarının son üç senesinde bu hayalin ilk adımlarını atmaya da başlamıştı! 

Eksik olan ise, bu hayalin hikayesi dillendirilmiyordu! 

Bu hikayenin dili de, zamanın dilini bilen, zamanı okuyan, bu hayalin çetrefilli yoluna nefesi yetecek genç dinamik, bilgili, kısaca Yeni Türkiye’nin Çocukları olmalı! 

Çünkü, kurulan hayalin sınırları büyük, yolu çetin ve düşmanla dolu! 

Üstelik, düşman mert  de değil, namert mi namert! 

Bakınız Sudan’a! 

Bakınız Venezuela'ya! 

Benim gördüğüm hayalin adı, “Medeniyet Coğrafyası”! 

Eğer, bu hayalin hikayesi güzel yazılır, uygun lisanla da anlatılırsa değil 2023, 2071 hayali emin olunuz, ütopik olmayacaktır! 

Onun içindir ki, AK Parti fabrika  ayarlarına dönmeyip, fabrikayı modernize edip, fabrikanın ayarlarını yeniden ayarlamalıdır!